|
![]() ![]() ![]() |
โครงการ2. การดำเนินโครงการและขั้นตอนการทำงาน1. จัดทำบัญชีรายการวัตถุพิพิธภัณฑ์ที่มาจากประเทศไทย เนื่องจากทางพิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์แห่งออสเตรียมิได้จัดแยกวัตถุตามประเทศ แต่จัดแยกตามทวีปและเขตวัฒนธรรม ภารกิจอันดับแรกจึงเป็นการจัดทำบัญชีรายการวัตถุพิพิธภัณฑ์ที่มาจากประเทศไทย (หรือประเทศสยาม) ทั้งหมด โดยการสึบค้นจากฐานข้อมูลและสมุดทะเบียนจากคริสต์ศตวรรษที่ 18-20 ซึ่งบันทึกไว้ด้วยลายมือ 2. หาตำแหน่งจัดเก็บและตรวจสอบวัตถุที่มาจากประเทศไทย ตำแหน่งที่จัดเก็บวัตถุในคลังกลางส่วนใหญ่ได้บันทึกลงฐานข้อมูลไว้แล้ว แต่ยังมีวัตถุบางส่วนที่เลขประจำวัตถุที่เขียนไว้เลือนหายไปกับประวัติศาสตร์ที่ยาวนานของพิพิธภัณฑ์ ทำให้มีความคลุมเครือเกี่ยวกับแหล่งที่มาของวัตถุเหล่านี้ ทางโครงการจึงจะพยายามสืบค้นแหล่งที่มาของวัตถุเหล่านี้จากสมุดทะเบียนจากคริสต์ศตวรรษที่ 18-20 ในกรณีที่ไม่สามารถสืบค้นข้อมูลได้จะทำการเปรียบเทียบกับวัตถุประเภทเดียวกันหรือที่เกี่ยวข้องกัน (ในพิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์แห่งออสเตรีย จากข้อมูลหรืองานเขียนทางวิชาการ และ/หรือ ในพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย) เพื่อจัดจำแนกประเภทตามวิทยาการล่าสุดและจัดทำทะเบียนใหม่ 3. ถ่ายภาพดิจิตอลวัตถุจากประเทศไทยทั้งหมด ทำ การถ่ายภาพวัตถุที่มาจากประเทศไทยทั้งหมด (หรือประเทศสยาม) และรวบรวมบันทึกลงฐานข้อมูลภาพ โดยจะนำข้อมูลภาพนี้ไปประกอบข้อมูลที่บันทึกในรายการทะเบียนวัตถุเพื่อสะดวกต่อการค้นคว้าวิจัยในภายหลังซึ่งจะกระทำได้ทั้งภายในและภายนอกคลังเก็บรักษาวัตถุของทางพิพิธภัณฑ์ โดยสามารถนำข้อมูลเหล่านี้ไปแสดงและอภิปรายนอกสถานที่ได้ เช่น ในสถาบันวิจัย สถาบันการศึกษา หรือพิพิธภัณฑ์อื่น 4. จำแนกและจัดเก็บวัตถุให้เหมาะสม วัตถุที่จัดเก็บไว้ในคลังเก็บรักษาวัตถุพิพิธภัณฑ์ของแผนกเอเชียตะวันออกเฉียงใต้นี้มีเป็นบางส่วนเท่านั้นที่จำแนกตามประเทศและประเภทการใช้งานอย่างเป็นระบบ ในระหว่างที่ดำเนินโครงการนี้จะทำการแยกวัตถุที่มีแหล่งที่มาจากประเทศไทย (ประเทศสยาม) ออกจากวัตถุที่มีแหล่งที่มาจากประเทศอื่นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยจะจำแนกตามประเภทการใช้งานและหลักเกณฑ์อื่น ๆ และทำการจัดเก็บตามหลักการอนุรักษ์ต่อไป 5. ซ่อมแซมฟื้นฟูวัตถุที่ชำรุด เนื่องจากการเสื่อมของวัสดุทำให้วัตถุที่เก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์มาเป็นเวลายาวนาน (บางชิ้นนานกว่า 100 ปี) เหล่านี้ไม่ได้อยู่ในสภาพสมบูรณ์ทั้งหมด การซ่อมแซมฟื้นฟูวัตถุอย่างชำนาญการเป็นภารกิจหนักและมีค่าใช้จ่ายสูง การดำเนินการซ่อมแซมฟื้นฟูวัตถุแต่ละชิ้นจึงกระทำได้ด้วยทุนสนับสนุนจากภายนอกเท่านั้น 6. ตรวจสอบทบทวนข้อมูลเกี่ยวกับวัตถุ วัตถุทั้งหมดที่ทางพิพิธภัณฑ์รวบรวมไว้มีการบันทึกลงในสมุดทะเบียนโดยให้หมายเลขวัตถุแต่ละชิ้นตามลำดับและภัณฑารักษ์เป็นผู้บันทึกข้อมูลเบื้องต้นต่อไปนี้: ชื่อวัตถุ ลักษณะวัตถุ ขนาด แหล่งที่มา ชื่อผู้สะสม วันที่บันทึกทะเบียน และ (อาจรวมถึง) การใช้งานดั้งเดิมของวัตถุ คุณภาพการบันทึกข้อมูลรายละเอียดของวัตถุในสมุดทะเบียนจากคริสต์ศตวรรษที่ 18-20 นั้นจะแตกต่างกัน ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับแหล่งข้อมูลและความรอบรู้ของภัณฑารักษ์ในสมัยนั้น ๆ ข้อด้อยที่สำคัญของการบันทึกในสมัยก่อนคือการขาดข้อมูลเกี่ยวกับบริบททางวัฒนธรรมแต่ดั้งเดิมของวัตถุที่รวบรวม โครงการนี้จะทำการทบทวนและแก้ไขปรับปรุงข้อมูลให้สมบูรณ์ตามมาตรฐานและความรู้ล่าสุด องค์ประกอบที่สำคัญในกระบวนการนื้คือ การมีส่วนร่วมของผู้รู้และนักวิชาการด้านวัฒนธรรมจากประเทศไทย รวมถึงการวิจัยค้นคว้าในประเทศไทย เช่น ในพิพิธภัณฑ์ สถาบันทางวัฒนธรรมต่าง ๆ เป็นต้น 7. เผยแพร่โครงการทางอินเตอร์เน็ต การดำเนินงานและผลงานของโครงการจะนำเสนอทางเว็บไซต์ของโครงการเพื่อให้สาธารณชนเข้าถึงได้ ทั้งนี้จะเป็นการเอื้อให้นักวิชาการด้านวัฒนธรรมจากทั่วโลก (โดยเฉพาะจากประเทศไทย) สามารถทำงานร่วมกันและมีปฏิสัมพันธ์กันได้ และในขณะเดียวกันก็เป็นการเอื้อให้สาธารณชนสามารถเข้าชมวัตถุจากประเทศไทยในพิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์ ณ กรุงเวียนนาได้เป็นครั้งแรก โดยจะจัดทำเว็บไซต์นี้เป็นสามภาษา (ภาษาอังกฤษ ภาษาเยอรมัน และภาษาไทย) 8. จัดทำแค็ตตาล็อกประมวลภาพวัตถุที่รวบรวมจากประเทศไทย ท้ายสุดทางโครงการจะจัดทำและเผยแพร่แค็ตตาล็อกแบบหลายภาษา และประมวลภาพวัตถุสำคัญที่รวบรวมจากประเทศไทย วัตถุประสงค์และวิธีการ >>>ทุนสนับสนุน >>>กลับขึ้นข้างบน |